ADAM ADLI DAN KISAH CIKGU MAKTAB

"Cikgu, maafkan saya. Saya tidak ada duit, hanya mampu membelikan sebatang pensil untuk cikgu," kata murid perempuan.

Saat itu secara spontan airmata mula kelihatan bergenang di kelopak mata mereka berdua. Lantas cikgu maktab memeluk erat anak murid itu, beliau tahu tidak semua keluarga mampu menghadiahkan barangan mahal di hari terakhir tugasannya di SKSV. Murid lain berdiri di sekeliling juga sekaligus tidak berupaya menahan perasaan sebak dan sedih. 

Mereka menangis, satu kelas menangis.

Mereka menangis kerana akur betapa tipis kebarangkalian untuk kami bertemu kembali dengan cikgu maktab itu. Selepas menamatkan pengajian di MPSI, cikgu itu akan dihantar untuk berkhidmat di sekolah lain dan mendidik anak murid berbeza.

Pada masa sama, semua murid mengakui hakikat bahawa kehadiran cikgu maktab terbabit bertujuan untuk menyempurnakan misi utama setiap guru, mendidik anak bangsa.

Cikgu maktab itu dikenang dan jasa beliau amat dihargai berikutan ilmu dicurahkan, sikap mesra ditampilkan dan paling penting beliau itu GURU bukan politikus melaungkan perjuangan di jalanan.

Saya bersyukur kerana Adam Adli bukan seorang daripada cikgu maktab pernah mendidik saya. Selanjutnya baca di sini..

sumber: http://www.mazidulakmal.com